Pożegnaliśmy Księdza Romana

x.Roman

Po 4 latach posługi w naszej wspólnocie pożegnaliśmy Ks. Romana Górowskiego. Uroczystość, która odbyła się w niedzielę 23 sierpnia o godz. 9:00 w naszej kaplicy, z niejednego oka wycisnęła łzy wzruszenia, wdzięczności a także smutku i żalu, że ta wspólna duchowa przygoda dobiegła już końca. Podczas swojej ostatniej homilii Ksiądz Roman podziękował za możliwość budowania więzi z nami podkreślając, iż pragnął, aby była to rzeczywistość miłości. Słowa wdzięczności skierowali do odchodzącego kapłana przedstawiciele Rady Parafialnej oraz wspólnot. Młodzieżowe grupy parafialne przygotowały na tę okoliczność specjalny teledysk.

W tym bólu rozstania pokrzepieniem staje się myśl, że to dobro, jakiego my doświadczyliśmy za pośrednictwem Ks. Romana, będzie w najbliższych latach udziałem nowych ludzi w nowej Winnicy, do której Jezus go posłał. A to dobro jest naprawdę ogromne.

Pozwólmy sobie na chwile wspomnień. Ksiądz Roman przybył do nas 26 sierpnia 2016 r. i od razu bardzo prężnie zabrał się do pracy. Pokochaliśmy go. Ukazał nam wielką godność i piękno kapłaństwa. W pełnioną służbę angażował całego siebie – umysł, serce i ciało. Jego głębokie kazania przemieniały nas i ubogacały a autentyzm i radykalizm jego wiary pociągał. Nie było miejsca na kompromisy. Jego słowa nieraz ostre, pomagały nam prostować nasze drogi do Pana. Głosił Prawdę, przestrzegał przed skrajnościami. Był pełen entuzjazmu i Bożej energii, zarażał uśmiechem, dzielił się z nami życiem. Smucił się naszymi smutkami i radował naszymi radościami. Odczuwaliśmy jego otwartość i życzliwość.

Szczególnej bliskości z Księdzem doświadczyła Liturgiczna Służba Ołtarza – aspirantura, ministrantura, uroczyste przyjmowanie posług, cotygodniowe zbiórki, obowiązkowe służenia, kursy lektora, ustanowienie i nadzorowanie kościelnych, treningi i rozgrywki piłki halowej LSO – o to wszystko dbał z detalami.

Organizował kolędę misyjną, ucząc nasze dzieci dostrzegania potrzeb rówieśników z odległych krajów. Prowadząc Grupę Apostolską Starszą, zainicjował powstanie Grupy Młodszej, łowiąc do niej wiele młodych serc. Założył Szkolne Koło Caritas, którego działalność została uroczyście zainaugurowana dnia 26.11.2017 r. Pod kierunkiem księdza Romana młodzi odbywali regularne spotkania formacyjne, wyjazdy integracyjne, angażowali się w życie parafii poprzez różne inicjatywy.

W swoich wspólnotach Ksiądz Roman tworzył przestrzeń do budowania pięknych relacji zakorzenionych w Chrystusie. Jednoczył, integrował, ubogacał sobą i pozwalał by członkowie grup ubogacali się wzajemnie. Uczył wzajemnego zrozumienia i akceptacji. Uczył jak być ze sobą i za sobą. Wierzył w każdego, nikogo nie przekreślał. Formacja serc i umysłów, rekreacja dla ciała – wiedział jak to połączyć, aby było owocnie, dlatego bardzo często organizował wyjazdy. Było ich kilkadziesiąt. Narty, góry, tory saneczkowe, gokarty, parki linowe, parki rozrywki,  baseny, rowery, namioty, Morze Bałtyckie, Morze Adriatyckie, pielgrzymka do Medjugorje, podróż samolotem do Norwegii, wyjazdy ze Szkolnym Kołem Caritas na Ukrainę, zwiedzanie sanktuariów, katedr, seminarium duchownego, koncerty, dni skupienia, rekolekcje, bale…  Każdy wyjazd pozostawiał swoje przesłanie. Nasz Pasterz wskazywał młodzieży autorytety, które inspirowały jego kapłaństwo. Uczył kontemplować piękno świata podarowanego nam od Stwórcy.

Potrafił dostrzec i zaangażować młode talenty  na chwałę Bożą i pożytek parafian, przygotowując jasełka i misteria. Przez te 4 lata młodzi urośli nie tylko fizycznie, ale pod opieką naszego Księdza wikariusza także duchowo.

8.12. 2017 r. Ksiądz Roman założył i prowadził Rycerstwo Niepokalanej. Organizował pielgrzymki dla wszystkich chętnych parafian – Droga Krzyżowa po terenie byłego obozu Auschwitz II Birkenau, Toruń-Licheń-Kalisz-Częstochowa, Warszawa-Niepokalanów śladami świętych kapłanów męczenników.

Wykonywane przez Księdza Romana dekoracje (szopka bożonarodzeniowa co roku w innej scenerii, wystrój Ciemnicy i Grobu Pańskiego)  pomagały nam lepiej przeżywać tajemnice Świąt Bożego Narodzenia  i Wielkiej Nocy. Budował Kościół duchowy i wspierał Księdza Proboszcza w budowaniu kościoła materialnego. Zatroszczył się o sprowadzenie do kaplicy obrazów Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Jezusa Miłosiernego. Własnoręcznie pomalował pomieszczenie kancelarii parafialnej i zakrystii.

Księże Romanie, dziękujemy. Byłeś wielkim darem. Część Ciebie  zostaje w każdym z nas.

Teledysk